පලිබෝධ නාශක භාවිතය, වාසි සහ අවාසි
Wikipedia වෙතින්
වෙත පනින්න: සංචලනය, ගවේෂණය

පලිබෝධ නාශක භාවිතය, වාසි සහ අවාසි

පලිබෝධ නාශක හානිකර යැයි සැළකෙන ජීවී විශේෂ පාලනය සඳහා භාවිතා කෙරේ. උදාහරණයක් ලෙස ඒවා මාරාන්තික ලෙඩ රෝගවන බටහිර නයිල් වෛරසය සහ මැලේරියාව වැනි රෝග සඳහා වාහක ලෙස ක්‍රියා කරන මදුරුවන් විනාශ කිරීම සඳහා භාවිතා වේ. එමෙන්ම ආසාත්මික තාවන්ට හේතුවන මී මැස්සන් දෙබරුන් සහ කුහුඹුවන් වැනි විශේෂ විනාශ කිරීම සඳහාද මේවා භාවිතා කළ හැක. තවද, කෘමිනාශක සතුන් මැක්කන් වැනි පරපෝෂිතයන් මගින් ඇතිවන රෝග වලින් ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහාද භාවිතා කළ හැක. දිලීර සහිත ආහාර සහ යල් පැනගිය නිෂ්පාදන හේතුවෙන් මිනිසාට රෝග ඇති වීම වැළැක්වීම සඳහා පලිබෝධ නාශක යොදා ගත හැක. මහාමාර්ග දෙපස පවතින අනවශ්‍යය ශාක , ගස් වර්ග සහ පඳුරු වර්ග ඉවත් කිරීම සඳහා වල් නාශක භාවිතා කළ හැක. තවද, වල් නාශක වනෝද්‍යාන සහ වනාන්තර ප්‍රදේශවල වැඩෙමින් පරිසරයට හානි කරන ආක්‍රමණශීලී වල් පැළෑටි විනාශ කිරීම සඳහාද භාවිතා කෙරේ.‍ජලාශ සහ පොකුණු වල වැඩෙමින් පිහිනීම සහ මසුන් ඇල්ලීම වැනි ක්‍රියාකාරකම්වලට බාධා පමුණුවන, සහ ජලයට අප්‍රසන්න වර්ණයක් හෝ ගන්ධයක් ලබාදීමට හේතු වන ඇල්ගී සහ ජලජ තෘණ වර්ග පාලනය සදහා ද සාමාන්‍යයෙන් වල්නාශක යොදනු ලැබේ. පාලනය නොකළ විට දිලීර සහ වේයන් වැනි පළිබෝධකයින් නිසා නිවාස වැනි ව්‍යුහයන්ට හානි සිදුවිය හැක. වෙළද සැල් සහ ආහර ගබඩා තුළ ධාන්‍ය වැනි ආහාර වලට හානි පමුණු වන කෘන්තකයින් සහ කෘමීන් පාලනය සදහා පලිබෝධ නාශක භාවිතා කරනු ලැබේ. කෙසේ නමුත් මෙම පලිබෝධ නාශක භාවිතා කරන ඕනෑම අවස්ථාවකදී එහා සම්බන්ධ අවධානමක් ද පවතියි. එහෙත් නිවැරදි ආකාරයේ පලිබෝධ නාශක භාවිත කිරීම තුළින් අදාළ අවධානම් මට්ටම EPA සහ PMRA වැනි පලිබෝධ නාශක පාලක ආයතන මගින් පිලිගත හැකි යැයි සම්මත කොට ඇති මට්ටම දක්වා ගෙන ඒම සිදු කළ හැක.

පලිබෝධ නාශක භාවිතය මගින් කෘමීන් සහ අනෙකුත් පලිබෝධකයන්ගේ වගාවන්ට සිදු වන හානි වැළැක්වීම මගින් ගොවීන්ට මූල්‍යමය වශයෙන් ලාභ ගෙනදිය හැක. එක්සත් ජනපදය තුළදී ‍ගොවීන්ට මෙසේ ලැබෙන ලාභය ඔවුන් පලිබෝධ නාශක සදහා වියදම් කරන මුදල මෙන් 4 ගුණයක් පමණ වෙයි. එක්තරා අධ්‍යයනයකට අනුව පලිබෝධ නාශක භාවිතා නොකළ විට අස්වැන්න 10% කින් පමණ අඩුවීම සිදු වෙයි.

1950 දශකයේ පටන් මැලෙරියා රෝගය මර්ධනය සදහා නිවාස වල බිත්තිමත DDT ඉසීම සිදුකර ඇත. මෑත කාලීනව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් නිකුත් කළ ප්‍රතිපත්තිමය ප්‍රකාශනයන් තුළ මෙම ක්‍රමයට වැඩි සහයෝගයක් දක්වා ඇත. ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයේ මැලේරියා රෝගය සම්බන්ධ අංශයේ ප්‍රධානීන් ආචාර්ය අරාටා කොචි ප්‍රකාශ කරන අන්දමට මැලෙරියා රෝගයට එරෙහිව අප සතුව ඇති ප්‍රධානම අවියක් ලෙස නිවාස වල අභ්‍යන්තරයේ මර්ධක සංයෝග ඉසීම සැලකිය හැක. එසේම ඔහුගේ අදහසට අනුව නිවෙස් අභ්‍යන්තරයේ ඉසීම සදහා ආරක්ෂිත යැයි ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය මගින් නිර්දේශිත කෘමිනාශක වර්ග අතරින් වඩාත් ක්‍රියාකාරී සංයෝගය වන්නේ DDT වෙයි. කෙසේ නමුත් ඔහු මෙම අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමෙන් අනතුරුව 2007 වසරේ ඔක්තෝබර් මාසයේ නිකුත් වු අධ්‍යයනයකට අනුව පියයුරු පිළිකා සහ වැඩි විය පැමිණීමට ප්‍රථම DDT වලට නිරාවරණය වීම අතර සම්බන්ධතාවයක් ඇතැයි ප්‍රකාශ කෙරුණි. විද්‍යාඥයන්ගේ ඇස්තමේන්තු වලට අමතරව 1945 වසරේ පටන් මේ දක්වා මැලෙරියාව, කුද්දීටි ඉදිමීමේ වසංගත රෝග, නිද්‍රා රෝගය, සහ ටයිෆස් රෝගය වැනි රෝග පැතිරීයාම වැළැක්වීම මගින් DDT ඇතුළු ඕගැනෝපොස්පේට කාණ්ඩයට අයත් පලිබෝධ නාශක වර්ග මිනිස් ජීවිත මිලියන 7 ක් පමණ ආරක්ෂා කරදීමට සමත්ව ඇත. කෙසේ නමුත් DDT භාවිතය හැම විටම සාර්ථක නොවෙයි. මුල්වරට අප්‍රිකාව තුළ DDT ප්‍රතිරෝධය 1955 වසරේදී හදුනාගන්නා ලද අතර 1972 වසර වන විට ලොව පුරා මුදුරු විශේෂ 19 ක් DDT වලට ප්‍රතිරෝධය දැක්වීය. 2000 වසරේදී වියට් නාමය තුළ ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානය තුළ සිදු කළ අධ්‍යයනයකින් හෙලිවුයේ DDT නොවන මැලේරියා පාලන ක්‍රම වේදයක් DDT වලට වඩා සැලකිය යුතු තරම් කාර්යක්ෂම වන බවයි.

එක්සත් ජනපදයේ භාවිතා වන සමස්ථ පලිබෝධක නාශක වලින් 25% ක් පමණ නිවාස, ගෙවතු, උද්‍යාන, ගොල්ෆ් පිටි සහ පිහිනුම් තටාක ආශ්‍රිතව භාවිතා වෙයි. ඉතිරි ප්‍රමාණයෙන් 70% ක් පමණ ගොවිතැන් කටයුතු ආශ්‍රිතව භාවිතා කෙරේ.